O winie pisać można dużo. Istnieje nauka, enologia, która zajmuje się każdym aspektem jego produkcji. Nie trzeba jednak być enologiem, żeby delektować się kieliszkiem dobrego trunku. Popularność wina w Polsce z roku na rok wzrasta. Polacy nie tylko sięgają po coraz bardziej wyszukane gatunki, ale nawet próbują własnych sił w produkcji. Wina można zaklasyfikować na kilka sposobów. Najbardziej popularny i oczywisty jest podział ze względu na kolor. Ten rodzaj podziału pokrywa się również z różnicami w produkcji, charakterystyką alkoholi i ich zastosowaniem.
Do ich produkcji używane są czerwone oraz czarne winogrona. W procesie maceracji ze skórek, miąższu i nasion wypłukuje się zawarte w nich barwniki, fenole i substancje zapachowe.To one nadają czerwonym winom ich charakterystyczny smak a także kolor wszystkich odcieni czerwieni. Aby uwolnić bogactwo smakowe czerwonego wina, należy je dekantować. Trunek przelewa się ostrożnie do specjalnej karafki. Ewentualny osad zostaje w butelce, a wino w karafce może oddychać.
Czerwone wino jest ciężkie, dlatego doskonale sprawdza się w połączeniu z mięsnymi potrawami. Jest też idealnym dodatkiem do twardych i ostrych serów. Podaje się w temperaturze od 16 do 18°C. Należy pamiętać, że temperatura pokojowa w okresie letnim jest dla czerwonego wina zbyt wysoka.
Kolor ten (od różowego do jasnoczerwonego) uzyskuje się przez skrócenie procesu maceracji. Wyraźny smak i wyczuwalna goryczka zbliżają wina różowe do czerwonych. Im ciemniejszy kolor różu, tym większe prawdopodobieństwo, że trunek ten będzie ciężki oraz wytrawny w smaku. Wina różowe należy spożyć szybko, bo przechowywane zbyt długo tracą swój smak. Od czerwonych różnią się też sposobem serwowania. Podobnie jak białe wina podawane są lekko schłodzone – optymalna temperatura to 11 do 13°C. Sprawdzają się one w duecie z lekkimi potrawami takimi jak przekąski, sałatki, owoce morza, potrawy z ryb i drobiu).
Powstają przy fermentacji alkoholowej moszczu lub samego soku. Ponieważ do produkcji używany jest wyłącznie bezbarwny miąższ, możliwe jest uzyskanie białego wina również z winogron z czerwoną skórką. Zatrzymując proces fermentacji zanim wszystkie cukry zostaną przekształcone w alkohol, otrzymuje się wina białe półsłodkie i słodkie. Jeśli cukry ulegną całkowitej fermentacji, otrzymane wino będzie wytrawne.
Gama kolorystyczna tego trunku jest bardzo szeroka – od prawie przezroczystego jasnego koloru przez żółty oraz delikatnie zielony aż do brązowego. Kolor wina zależy od gatunku winogron. Wino białe jest w smaku bardziej kwaśne i orzeźwiające niż wino czerwone. Odpowiednio schłodzone może towarzyszyć niemal każdej potrawie: drób, makarony i delikatne sery (wino wytrawne), białe mięso i niektóre rybę (półsłodkie) oraz owoce i desery (słodkie).
Warto poznawać nowe smaki, sięgając po wina świata. Niektóre gatunki winogron można uprawiać w różnych krajach. Inne natomiast są endemiczne, wywodzą się z konkretnego regionu i uprawiane są jedynie tam.
