Atomowa spektroskopia absorpcyjna (AAS) to technika określania stężenia pierwiastków w próbce poprzez pochłanianie charakterystycznych dla danego pierwiastka długości fal świetlnych. Metoda ta jest przydatna w wielu dziedzinach, w tym w geologii, paleontologii, archeologii, biologii i medycynie. Może być stosowana do pomiaru śladowych ilości metali w minerałach i skałach. W medycynie jest wykorzystywana do określania ilości ołowiu w próbkach krwi.
AAS działa poprzez wzbudzenie atomów lub cząsteczek wiązką światła, co powoduje, że emitują one światło o określonej długości fali, charakterystycznej dla ich składu pierwiastkowego. Intensywność tego światła jest mierzona za pomocą spektrometru i może być wykorzystana do określenia ilości obecnego materiału.
Absorpcja atomowa opiera się na zasadzie, że atomy różnych pierwiastków absorbują światło o różnej długości fali w zależności od ich stanu jonizacji. Technika ta jest stosowana od wielu lat do określania składu stopów; na przykład, aby określić, czy miedź, cyna i cynk są obecne w stopie zgodnie z wymogami różnych specyfikacji. AAS jest również rutynowo stosowana do analizy próbek metali z ogniw i innych urządzeń stosowanych w przemyśle półprzewodników.
Ponadto, Atomowa Spektrometria Absorpcyjna jest szeroko stosowana w laboratoriach analitycznych do rutynowej analizy metali, w tym do określania poziomów metali śladowych, takich jak żelazo i miedź w żywności i napojach, cynk w wodzie czy ołów w farbie.
